This week

เย้

เขียนไทยกันหมดเราก็เขียนไทยบ้างดีกว่า

ตอนนี้ก็เกือบจะเช้าแล้วสินะ

(แล้วแกมานั่งทำอะไรอยุ่ เพิ่งกลับจากงานไนท์เพิ่งอาบน้ำเสร็จผมยังไม่แห้งเลยไม่อยากนอน)

สำหรับการเรียนภาษาอังกฤษในสัปดาห์นี้ก็สนุกเหมือนเดิม

แค่แตกต่างตรงที่ว่าเมื่อวันพุธต้องออกไปพรีเซ้นเรื่อง noun clause

ซึ่งพูดตามตรงว่า(แม่ง)ไม่เคยเข้าใจมาก่อนในชีวิตว่าเรื่องนี้คืออะไรยังไง?

พอจะรู้ว่าจะต้องพรีเซ้นเรื่องนี้ก็คิดว่าซวยแล้ว(กู)

ไม่รู้เรื่องซะ้ด้วยแถมต้องไปสอนชาวบ้านอีก

จะรอดมั้ยวะ?

แต่ก็นะ พอลองอ่านทำความเข้าใจ

(บวกกับตอนทำรูปเล่ม ผ่านตาบ่อยๆๆๆๆเพราะเรียงหน้าผิดแล้วก็ต้องแก้ใหม่กับแบงค์สี่ห้ารอบ)

ดูก็ เอ๊ะ มันไม่ได้ยา่กเท่าไหร่นี่หว่าอ่านแล้วก็พอจะเข้าใจ

(ทำไมเมื่อก่อน(กู)โง่ขนาดนั้นเลยเรอะ)

แล้วก็เลยพยายามคิดต่อว่าจะอธิบายคนอื่นต่อยังไงดี

ก็เลยเอาสไลด์มานั่งแก้ๆในส่วนที่ตัวเองจะพูดว่ามะกี้ที่เราเข้าใจมันนะเพราะเราดูแบบนี้ๆมันเลยดูง่าย

บวกกับที่อ.ตอนม.ปลายย้ำนักย้ำหนามันติดอยู่ในสมองแต่ตอนนั้นมันยังไม่เข้าใจ

ก็เลยขีดๆวงๆคำในประโยคให้ดูง่ายขึ้น

ตอนพรีเซ้นแรกๆก็แบบนะ แอบตื่นเต้น

(เพื่อนมันยังไม่ค่อยคุ้น)

แต่หลังๆชักชิน

(ห่างหายไปนานกับความตื่นเต้นหน้าห้องเพราตอนม.ปลายซี้กับเพื่อนทุกคน มันเลยไม่มียาง(อาย))

ต้องขอบคุณเพื่อนๆในห้องด้วยที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

ทำให้ลดอาการตื่นเต้นแล้วก็

ขอบคุณที่อ.คอยถามนู่นถามนี่เพราะจะทำให้เราได้อธิบายเพิ่ม

ว่าอ่อตรงนี้นะเรายังอธิบายไม่ดีเพื่อนยังไม่เข้าใจ

สุดท้ายการพยายามทำงานอย่างหนัก

(มีแอบเล่นเกมบ้างเวลาแก้สไลด์แล้วเบื่อๆ555 หนักตรงไหนฟร่ะ)

ก็ได้รับคำชมจากอ.ว่า "good job" แค่นั้นเเหละค่ะ หายเหนื่อย

บทเรียนครั้งนี้สอนให้รู้ว่า...ถ้าตั้งใจทำอะไรซักอย่าง(กู)ก็ทำได้ดีเหมือนกันนี่หว่า

เพราะฉะนั้นตั้งใจเยอะๆนะจ๊ะอินทุอร